Λίγες στιγμές μετά...προσπαθήσαμε να μην γράψουμε τίποτα, με την σιωπή μας να αντιδράσουμε αλλά μάταια....Η πασταφλώρα πρέπει να γράψει. Να γράψει για να ξεθυμάνει, να θρηνήσει, να παραπονεθεί, να εκφραστεί, να κλάψει....
Κι έφθασε η εποχή του κυνισμού.
Που η ανθρώπινη ζωή όταν χάνεται, θεωρείται 'παράπλευρη απώλεια'.
Έτσι ονόμασαν κάποιοι τον θάνατο των τριών ανθρώπων κι ενός αγέννητου μωρού.
"Μην μπεις στο ίντερνετ σήμερα". Η φωνή της φιλενάδας μου στο τηλέφωνο είναι τόσο θλιμμένη.
"Γιατί" την ρωτάω.
"Γιατί θα στεναχωρηθείς και θα θυμώσεις. Τον θάνατο των τριών ανθρώπων τον ονόμασαν 'παράπλευρες απώλειες'" μου απαντά.
Βουβάθηκα. Το σκεφτόμουν όλη νύχτα.
Προσπαθούσα να κατανοήσω τ`ακατανόητα.
Δεν μπορώ να καταλάβω την λογική μας πια.
Αν υπάρχει δηλαδή και σε ποια μορφή.
Από πότε έχουμε πόλεμο και δεν το ξέρω;
Από πότε ο θάνατος και με τις συνθήκες που έγινε, χαρακτηρίζεται 'παράπλευρη απώλεια';
Τον αγαπώ τον χώρο και πιστεύω σ`αυτόν.
Όπως πιστεύω ότι οι άνθρωποι που ασχολούνται μ`αυτόν, έχουν κάποιες ευαισθησίες και κάποια ιδανικά, παραπάνω από των υπολοίπων.
Θέλω να ελπίζω ότι ήταν απλά άτυχη διατύπωση ο χαρακτηρισμός.
Θρηνώ την κατάντια μας.
Λυπάμαι που σαν λαός φτάσαμε στο σημείο που μας οδήγησαν τόσο έξυπνα κάποιοι επιτήδειοι πολιτικοί, οι οποίοι γίνονται αδύναμα πιόνια των αφεντικών τους.
Που πήγε η ευαισθησία και το φιλότιμο μας;
Ποιος το εξαγόρασε και με ποιο αντίτιμο;
Δεν θέλω να πω τίποτε άλλο.
Σωπαίνω στην μνήμη των 'παράπλευρων απωλειών'...
Εκφράζω απλά την πίκρα μου, ελπίζοντας ότι ίσως καταλάβουμε ότι πλέον οδηγηθήκαμε σ`αυτό που ποτέ σαν λαός δεν είχαμε.
Τον κυνισμό!!!!
πηγή: nefeloma
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου